Op een avond zat een vrouw op een vliegveld te wachten op haar vlucht. Tijdens het wachten, ging zij naar een winkel en kocht een boek en een zak snoep om zo de tijd door te brengen. Plotseling terwijl zij geconcentreerd aan het lezen was, merkte zij op dat er een meisje naast haar zat. Dit meisje pakte een snoepje uit een zak, die tussen hen lag en at dit snoepje op. Ze besloot haar eerst te negeren, maar ze raakte snel geïrriteerd omdat het meisje telkens snoep uit de zak pakte en naar haar horloge keek. De vrouw dacht bij zichzelf: “als ik nou ongemanierd en niet goed opgevoed was, dan had ik dit meisje een pak slaag verkocht”.
Zo ging het verder, elke keer als de vrouw een snoepje pakt, pakt het meisje ook een snoepje, terwijl de vrouw haar met een boze blik aankijkt. Op een gegeven moment was de zak leeg het meisje pakt het laatste snoepje en verdeeld deze door tweeen. Waarna ze met een glimlach op haar gezicht de ene helft aan de vrouw gaf en de andere helft zelf at. De vrouw dacht bij zichzelf: “wat een stumperd, naast dat zij niet gemanierd is, bedankt zij mij ook niet.”
Vervolgens hoorde ze een oproep dat de vliegtijd aangebroken is. Ze stond woedend op, zonder achterom te kijken naar de plek waar de dief zat, en stapte het vliegtuig in. Toen ze heerlijk op haar stoel zat en van plan was het boek dat zij bijna af had gelezen in haar tas neer te leggen, schrok ze bij het zien van de zak snoep die in haar tas zat. Ze begon na te denken: “Oh mijn Allah, de zak snoep was van dat meisje en zij liet mij toe om met haar te eten!!” Toen besefte ze met pijn in haar hart, dat zij juist de stumperd is, die ongemanierd is en ook nog de dief is in deze situatie.
Hoe vaak denken wij niet dat wij gelijk hebben in een zaak, terwijl dat achteraf niet zo is? Hoe vaak hebben wij niet ons vertrouwen in iemand opgegeven omdat we ons vastklampen aan onze meningen die achteraf niet waarheid bleken te zijn? Dit moet de reden zijn om twee keer na te denken voordat we anderen veroordelen. Laten we de anderen duizenden kansen geven, voordat wij hen veroordelen!
“Als een vrouw als liefdadigheid wat voedsel weggeeft zonder het te verspillen, zal ze de beloning krijgen voor wat ze weggegeven heeft. En haar man zal beloond worden vanwege zijn verdiensten en de verkoper zal ook met het gelijke beloond worden. En de beloning van de één zal de beloning van de anderen niet verminderen.”
Deze hadith is overgeleverd door Aisha (moge Allah tevreden met haar zijn) van de Profeet (vrede en zegeningen zij met hem) en staat vermeld in Sahih Bukharie.
